Op de hoorns nemen

Het moet iets zijn voor de liefhebber, een timeslot van slechts twee uur om een neushoornhoorn te bekijken aan de Amsterdamse Zuidas. De locatiemanager had geen betere plek kunnen kiezen, want aan de Zuidas mag het wel een beetje poenerig zijn. Ik associeer jachttrofeeën immers altijd met te veel geld en daaraan is rond het Gustav Mahlerplein geen gebrek. Naast de onbewerkte hoorn kunnen geïnteresseerden tijdens het flitsbezoek ook hoornen bekertjes bezichtigen en een wandelstok gemaakt van het kostbare materiaal. Dus je ziet wat je juist niet wilt zien: dieren verwerkt tot nutteloze producten. Maar geen nood. Wie de flitstentoonstelling mist (u bent al te laat) kan zich de rest van de week nog vergapen aan kunstwerken van neushoornschedels.

Het event duurt twee uur, want het risico op roof is groot, menen de organisatoren. Met de goede uitvalswegen van de Zuidas is dat inderdaad een groot gevaar. In die korte tijdspanne willen de organisatoren nog wel even de jacht op neushoorns aankaarten. Dat zou ik groter aanpakken, met een tentoonstelling die het fenomeen neushoornjacht (en eigenlijk elke jacht op wilde dieren) grondig aan de kaak stelt, met een online petitie tegen de jacht, zoals nu tegen Coca-Cola die de zeeën bevuilt met plastic … Het is nu een show, don’t tell. Het stemt me treurig. Maar op deze zondagochtend zag ik bij VT Wonen een lampenkapontwerpster. Ik durf te wedden dat ze in Amsterdam woont, dicht bij de Zuidas. Waar ze leuke dingen doet met neushoornvel.