In Bad Lippspringe?, zei een vriendin die er niet ver vandaan woont. Maar, maar… dat is een kuuroord voor senioren! Heb je de winkels niet gezien met steunkousen? Nee, niet gezien, want we kwamen niet in het centrum. We kwamen om te wandelen in de bossen, met saunabezoek bij terugkomst. Onze eerste tocht, de Paderborner Höhenweg, beloofde 21 km ‘eindrucksvolle Buchenwälder, kulturhistorische Sehenswürdigkeiten und immer wieder fantastische Ausblicke. Roos en ik hebben een mooie geschiedenis van verdwalen, maar Duitsland zou anders worden, want wel goed bewegwijzerd. Dat klopte ook, maar dat ene bordje bij dat kruispunt, werd toch gemist, wat onze tocht van 21 naar 11 km terugbracht. ’s Middags in de sauna namen we stilletjes onze vergissingen door en besloten tot revanche. Die diende zich aan als de Hermannshöhen, een tocht van 8,6 km, door het Teutoburgerwoud, naar het Hermanssdenkmal. Dit beeld (ruim 53 meter hoog), verwijst naar de Slag bij het Teutoburgerwoud (9 na Chr.) waarbij Hermann (Arminius) de Romeinen in de pan hakte. Deze keer was het pad wel goed aangegeven, uitstekend zelfs. Na 4 km kwamen we er echter achter dat dit geen ronde was, maar een rechte lijn naar het monument en ook weer 8,6 km terug, over twee forse heuvels. Ook een mooie constante van ons: we nemen altijd te weinig drinken en eten mee. En de zeldzame café’s die we onderweg tegenkomen, zijn altijd gesloten. Had ik die middag puf gehad, had ik zeker steunkousen gekocht; voor de verkrampte kuiten.
Mark van der Schaaf 