Door de jaren heen heb ik boeken gekocht, veel boeken, wat je dan verleidt om te zeggen dat je een collectie hebt. Vooral de dagen dat de bibliotheek boeken van de hand deed. waren favoriet. Dan keek ik eerst naar de prijs (in guldens) en daarna naar de omslag. Stond er een boerderij op, een landschap in soft focus, dan kocht ik die niet. Ook al had ik streekromans ook kunnen herkennen aan de code op de rug van het boek… Boeken kopen gebeurt niet veel meer. Liever kijken Roos en ik naar kunst. We hebben de wat overdreven neiging om te spreken van een kleine collectie, wat helemaal niet zo is. We hebben een paar litho’s en foto’s en meer niet. Maar je zult er maar gelukkig mee zijn.
Vanmiddag is er een nieuw werkje bijgekomen, van Lies Verdenius. WG Kunst (van Wilhemina Gasthuis) had een weekendexpositie van honderd kunstenaars met honderd werken voor elk honderd euro. Al bij binnenkomst dacht ik aan de Affordable Art Fair die voor ons nooit zo affordable was, met werken vaak duurder dan 2000 euro, en oké, soms iets minder, maar dan ook in kwaliteit. Of je kunt een zoveelste zeefdruk van Herman Brood of Anton Heijboer wel waarderen. Het werkje is een wat Japans ogende tekening van een eekhoorn in een boom. De galeriehouder was blij dat dit werk eindelijk werd verkocht, want zo zei hij: ik dacht dat juist dit werk als eerste de deur uit zou gaan. Het werk werd voor ons keurig ingepakt. De inpakman zei nog dat hij het een mooi werkje vond en leuk ook, zo’n konijn in de boom.
Mark van der Schaaf 
Hoi Mark. Op internet de kunstenares opgezocht. Ziet er goed uit. Dix en ik sparen ook kunst. Een collectie kun je het niet noemen, daarvoor zijn de werken te verschillend. En voor mij is een collectie toch wel iets van een samenhangend geheel. Maar we genieten zeker, van onze beelden, olieverfschilderijen, etsen, aquarellen en tekeningen. Mooi hoeft niet duur te zijn.
LikeLike