Amsterdam is geen tolerante stad meer en dat zit in kleine dingen. Ik wachtte even bij Roos’ fiets, waarvan het achterwiel een beetje op de weg stond. Plek voor fietsen was er nauwelijks op het Gerard Douplein. In de tijd dat ik er stond kwamen drie mensen hoofdschuddend langs gefietst. Eén ging er zelfs voorstaan, dat ze er niet langs kon, terwijl de weg vrij was. Precies hetzelfde gebeurde tegenover mij: twee meiden zitten op de fiets en zeggen elkaar gedag als er een man komt aanlopen die pontificaal voor ze gaat staan, dat ie er langs wil. En niet wijken hoor, de dames moesten achteruit.

Omdat het nog net kon, de tentoonstelling Cool Japan bezocht in het Tropenmuseum. Roos en ik zijn niet de doelgroep, merkten we, want om nu elke historische prent te linken aan manga, gaat ons wat ver. We bezochten de tentoonstelling omdat het vuur oplaaide om toch naar Japan te gaan dit jaar. Maar we moeten meer sparen en niet overhaast kiezen. De bestemming voor Koningsdag staat wel vast: Bocholt. Beter naar Bocholt, luidt de stadsslogan. Maar eigenlijk is op 27 april alles beter dan Amsterdam.