Opnieuw vier dagen vrij. Het kan niet op. Ik heb toch nog wat schrijfwerk gedaan voor een bericht dat volgende week verschijnt; noem het voorwerk. Boodschappen gedaan, Spaanse wijn (Torres) in de aanbieding gekocht, huis aan kant gemaakt (haren uit het doucheputje) mijn bundel voor archivering naar de Koninklijke Bibliotheek gestuurd en prompt aan mijn poëzie gewerkt. Ik ging ook nog naar de sportschool, een dik uur, wat nodig is, om dat buikje in toom te houden.

Zag zojuist in de stromende regen een blauwe schuit voorbijkomen met een doodskist en twee muzikanten. Ze speelden jazz. Alsof het New Orleans is.