Het landschap genereerde een gevoel
van verplaatsing van gedempte beelden
van bombardementen uit de Gazastrook
waar zelfs vogels niet waren vrijgesteld.

We zagen iemand die op zijn borst het woord
kutleven had getatoeëerd, een kortstondige blik
die ons tot zwijgen bracht, meer hoorden we niet.

We zaten nog aan tafel, met uitzicht op een wand
vol foto’s; een roze vogelbadje kabbelde voor ons.
In de bovenste regionen lieten we zuchtjes adem
ontsnappen, doordrongen van gewijzigde verhoudingen.