Het leuke van ons is dat we plannen maken en die oprecht willen uitvoeren, en dat dit vaak lukt, maar evenzo vaak niet. Dan laten het heilige moeten varen en neemt het alternatief van lekker niets doen de overhand. Zo zouden we gaan wandelen vandaag, bij een fort nabij Weesp, wat we zouden combineren met de auto wassen. Die moest gewassen, want hij was zo smerig dat iemand een kaartje tussen de ruitenwissers had gedaan dat ie wel interesse had. Stond de auto een week langer, dan waren er advertenties bijgekomen en zou ie de week daarop als wrak zijn afgevoerd. Door even naar de zelf-doen-wasserette te gaan, bespaarden we onze auto een vreselijk lot. Maar na het sporten, was de puf er toch uit en besloot ik de auto zelf door de wasstraat te halen. Daar gekomen droeg ik onbedoeld bij aan het fenomeen dat alleen mannen auto’s wassen. In de soepel werkende autowasfabriek (er waren zeker twintig auto’s die tegelijk werden schoongemaakt) zag ik enkel mannen, met soms een zoon. Ook bij het stofzuigen geen enkele vrouw. Dat laatste mag je vooruitgang noemen, dat dit niet langer vanzelfsprekend de taak is van de vrouw, waarbij gezegd dat ik in huis die rol al jarenlang vervul, uit eigen beweging. Ik maak schoon, Roos kookt de sterren van de hemel.

Heb na het nodige geploeter eindelijk Grand Hotel Europa uit, wat enkel komt door die (te?) gemakkelijke levenshouding van de waan van de dag volgen. Er is altijd iets anders te doen, al is het maar bepalen wat we willen eten. Vandaag een Indiaas visrecept en morgen de tweede keer genieten van de verrukkelijke stoofschotel van donderdag. Ik hoorde zojuist twee keer hard brullen uit de kroegen in de buurt, waardoor ik begrijp dat Ajax twee keer scoorde. Op een of andere manier vind ik voetbal zo wel te pruimen. Roos ging met een vriendin en petekind bij wijze van proef woensdag Ajax Champions League kijken in de kroeg. Ajax verloor (wat ik wist, want ik hoorde geen gebrul) en over toeval ga ik het nu niet hebben.