Dus stellen we vast: droger worden en meer toning. Ik dacht mij vooral op het buikvet te moeten richten, maar het vet zit ook op mijn rug, constateerde de personal trainer na een kneepje in mijn rugspier. Het worden zware maanden: 30 lessen voor 75 euro per uur. Ik vind dat een heel fors bedrag, maar het is een noodzakelijke investering in gezondheid. De oefenles was zwaar: de PT maakte me het niet gemakkelijk met oefeningen die ik nooit deed en nooit zou bedenken. (Lopen op een crosstrainer en dan met gewichten van drie kilo hoge jabs doen.) Ik ben volgens hem een lineair sporter (op bodycombat na), wat wil zeggen dat ik op één niveau train; dus lang fietsen op hetzelfde tempo en idem voor de crosstrainer. De sleutel tot mijn geluk is interval, wat neerkomt op piekbelasting. Ik voel het nog.

Wat ik ook leerde: ik heb weinig spierkracht in mijn linkerbiceps en de kracht in mijn benen is minder dat ik als fietser zelf dacht. Het was een ontnuchterende les. Buiten sprak ik een bodycombat-lerares die ik vertelde over het persoonlijk traject. Ze zei dat ik er goed uitzag, wat een lieve leugen was, maar een welkome.

Post.nl is veel sneller dan DHL constateer ik opnieuw. Vader is gevallen van zijn rollator waarvan de remmen kapot zijn, dus bestelde ik donderdag een nieuwe. Die zou volgens de leverancier direct leverbaar zijn, uiterlijk zaterdag, maar DHL wijkt uit naar maandag.

Dat mijn vader opnieuw is gevallen is al vervelend. De herrekening van zijn maandlasten komt daar bij. Voor zijn oude woning betaalde hij 300 euro huur, wat echt laag is. Maar de 1600 euro die hij nu moet betalen is buitenproportioneel. Het klopt met zijn oude salaris, maar gestaffeld ernaartoe werken had vriendelijker geweest, een geleidelijke overgang. Vader had het ruim, maar moet voor het eerst in zijn leven op de centen letten.

Binnenkort moet ik een week lang opschrijven wat ik eet en drink. Vandaag gelukkig nog niet. Er staat ons een barbecue in Loosdrecht te wachten.