Een dag zonder ijdelheid kan blijkbaar ook. Zonder drukmakerij over buikgewicht, spierpijn of een ouwe kop. Een dag vooral om te schrijven en om vader zijn nieuwe rollator te brengen. Met een mini-blog tot besluit waarin ik Ton van ’t Hof armoedig imiteer, zonder zijn finesse of diepgang. Ton schrijft over het geleefde leven, ik heel soms over het te leven leven, zonder hoofdrol.