Münster is mooi, maar clichémooi. Wat ik ook doe om de stad (of eender welke stad) vast te leggen, kerken of oude gebouwen fotograferen lukt me niet. Waarschijnlijk omdat ik aparte foto’s wil maken, kunstzinnige foto’s, maar daar heb ik het talent niet voor, noch een goede camera. Daarom lukt ook geen enkele natuurfoto. Sinds ons vorige bezoek aan de stad, in 2008/9 is het LWL-Museum für Kunst und Kultur fors uitgebreid. Alles gaat hier met mondkapje op: museumbezoek, supermarkt in, terras op. Het went.

Vandaag een lekkere wandeling gemaakt naar de Dörenther Klippen, met bij toeval de goede route. Doel was het Hockendes Weib, een rots die we aan het einde van de route van de moeilijke kant beklommen. De makkelijke was een glooiend pad.

We merkten gisteren dat we op het platteland zijn. Het is oogstmaand. Het mais moet worden binnengehaald. Toen we vanmiddag terug waren, was het veld voor ons leeg. Ik zag nog een haas rennen. Welk een bucolisch tafereel.