Les dertig komt er niet. Of beter, die sla ik over. Het heeft geen zin om na vijf weken van inactiviteit één uur ontzettend te overdrijven. Ook was de (nu blijkt) laatste les vervelend. Mijn personal trainer was narrig en ongeduldig dat sommige oefeningen niet goed lukten. Dat kwam vaker voor maar dit keer vond ie het nodig om mijn tekortschieten te benadrukken. Ik denk dat hij het jammer vindt dat ik niet verder ga. Hij probeerde het nog een keer na de les, toen we over de lockdown hoorden. “We gaan één op één verder’, zei hij monter, waarop ik niet antwoordde. Ik had immers eerder al aangegeven voorlopig te stoppen.

Vanmorgen woog ik mij nog maar eens, om te weten of ik de komende vijf weken, zonder sport, op gewicht kan blijven. 91,5 kilo. Daar moet ik het mee doen.

Op Instagram kwam een prachtige reactie (ik meen gemeend) op mijn foto’s.
Your pictures look like an exquisite visual diary. The pictures are intimate and expressive. You are a very good and perceptive photographer. What’s more, you have an eye to make ordinary scenes into the source of art. Please post more. Congratulations.