Verkiezingen uitstellen? Niet nodig. Als we naar de supermarkt kunnen, kunnen we ook naar het stembureau. En ik vermoed nog veiliger ook.

Lieke Marsman is de nieuwe Dichter des Vaderlands. Mooi. Alles beter dan voorganger Tsead Bruinja, wiens werk als vaderlands dichter ik nog eens las, zonder ooit onder de indruk te zijn. Het eerste gedicht van Marsman beviel me goed.

Waar ik vroeger met nattigheid en wind in de winter niet de fiets op te branden was, kies ik tegenwoordig warm bemutst het wielrenpad. Vrijdag en vandaag ongeveer hetzelfde rondje, naar Spaarndam en met omwegen terug.

Wat kan ik mijzelf toch in de weg zitten. Afgelopen donderdag sloot ik de tent halverwege de middag, beu van een reeks onbelangrijke incidentjes waar ik mij wel aan ergerde. Wat het vooral is: al twee jaar wordt gezegd dat ons werkproces moet veranderen. We doen niet meer dan invullen (van bladen, van webrubrieken), zien dat de samenwerking met adviseurs niet goed loopt maar het echte gesprek wil maar niet komen. Natuurlijk zit corona dwars, maar zelfs de geringste aanzet mist. Ik moet er mee leren omgaan, anders worden de komende maanden een martelgang. Ik merk het ook fysiek.