U heeft deze schoenen niet lang gedragen, merkt de schoenmaker op, waarna hij de zool van de kapotte schoen eraf trekt, met een naar scheurend geluid. En direct erna de zool van de niet kapotte schoen. Ik zeg hem eerlijk dat ik ze al had opgegeven, stiekem hopend op zijn instemming zodat ik ze ter plekke kon weggooien; dat anderen er nog wat aan hebben. Maar voor 20 euro kan ie ze verlijmen en zijn ze gered. Oké.
Het is mijn eerste winkelervaring in tijden, van korte duur. In de supermarkt kom ik niet. Ik loop met Roos mee en wacht buiten tot ze terugkomt. Intussen mensen ontwijkend die op me aflopen. Vooral jonge meiden, drie of vier op een rij, met hun coffee-to-go, hebben lak aan de afstand tot een ander. Ik geef ze een norse blik, maar weet dat ze geen oog voor me hebben. Grijze baard is oude man = onopvallend.
Ik vind het taalgebruik van Tom Lanoye veel te barok, ik moet me erdoorheen klauwen, maar het beeld dat hij in NRC over Nederland schetste – ooit een voorbeeldland – was raak.
De afbraak die zij (relschoppers) aanrichten, aan bushokjes en winkels, is klein bier vergeleken met de afbraak die – onder de volle aansprakelijkheid van de Rutte-doctrine – jarenlang is aangebracht aan de héle Nederlandse samenleving.
Donderdag vierden Roos en ik acht jaar huwelijk en achttien jaar samenzijn. We wilden bestellen bij een restaurant, maar dat leverde die dag niet. Wel konden we ons inschrijven voor een Valentijnsdagdiner. Roos schotelde die avond ‘dan maar’ steak tartare met frietjes voor, met een goede Bourgogne, waarvan ik maar liefst twee glazen dronk.
PS Ik vind het obsceen dat mijnheer Messi 550 miljoen euro krijgt voor vier jaar voetbal, obsceen en abject.