O jee, pakje ophalen

In huize Leenders-Van der Schaaf is er één gebod: vermijd het postpunt van Gebroeders Winter. Daar werken harpijen, is onze ervaring. Chagrijnen die je het laten weten als je een stomme vraag stelt en die er alles aan doen om je bezoek onaangenaam te maken. Wee je gebeente als je om 17.55 uur dringend postzegels nodig hebt.

De schrik sloeg mij om het hart toen ik een memootje vond dat Postnl me had gemist en ik mijn pakje bij Gebroeders Winter moet afhalen. Juist daar. Het voelde alsof ik mijn aankoop al kwijt was. Maandag moet ik ter gerecht. Om me voor te bereiden, kijk ik de soepnazi van Seinfeld, opdat ik me wel aan het protocol houd. NEXT.

Wispeltuur is ons niet vreemd. Een dezer dagen komt de kast der kasten, de kast die al onze opbergproblemen gaat oplossen, vooral die van Roos. De kast is heel lichtgroen. We dachten lang dat het aardig is om de muur erachter een nog lichtere groen te geven. Maar misschien is dat niet zo’n goede keuze, dachten we weken later, zodat het taupe werd, wat de kleur is van de andere kast. Kleurstalen gevraagd. Het wordt taupe, maar dan lichter. Vanmorgen, op de dag dat we verf zijn gaan kopen, werd het wit: RAL 9010.

Ik zag zojuist een optocht van ME-busjes, minstens vijftien. Ajax wordt dus kampioen. Het zal wat.