Pakje ophalen ging vriendelijk dan verwacht, maar commentaar bleef niet uit. De dame vroeg wanneer de postbode was geweest. Zaterdag, zei ik, waarna ze zei dat die pakjes er zeker niet zouden zijn. Maar, wacht, riep ze later vanuit de postkamer… ik had mazzel. Het was er toch.

Het werd een weekendje niets doen, zalig niets doen. Wat fietsen, wandelen, boodschappen doen, krant lezen en grimlachen om The Beautiful Poetry of Donald Trump. Onthutsend tijdbeeld, knap samengesteld.

De kast der kasten komt 21 mei. Dat betekent volgende week wel wat doen: schilderen en voegen en aansluitend kasten naar beneden sjouwen en aanmelden voor het grofvuil. Daarna het grote opruimen. Nu Roos daarvan overtuigen… 🙂