De trein naar Utrecht zat bomvol stakers van het streekvervoer, de een nog jovialer dan de ander. Eén man pendelde tussen de wagons en deed luidkeels verslag van de lol die ze elders hadden. De fles whisky is al op, betreurde hij, maar we kunnen wel zingen. Niemand die dat deed. Er was nog een belletje dat groep Zutphen het niet ging redden, door problemen met het openbaar vervoer.
In het stemlokaal vandaag maakte ik de stemkeuze instinctief, door een stemlokaalbegeleidster die me vriendelijk naar de linkerkant van het stembureau verwees. Een kieswijzer, stemwijzer en gezond verstand wezen me daar ook al op en dan moet je voet bij stuk houden.