De bodycombat-instructrice appte net dat ze positief testte en dat ik moest opletten omdat ik twee keer naast haar op het podium stond, dus dichtbij. Uit voorzorg ga ik toch niet naar Den Haag om te werken in de newsroom.
Vorige week donderdag was heel het team in Rotterdam, voor de kwartaalafsluiting. Het was leerzaam, leuk ook, maar aan werken kom je niet toe. Wat dat betreft is thuiswerken veel efficiënter. Ik wilde de trein instappen, mistte mijn portemonnee, ging terug naar de werkplek om mijn portemonnee in de jas van een collega te vinden (waar ik hem zelf had ingedaan omdat die jas ook groen was).
De belangstelling voor de nieuwbouw in Weesp was overweldigend, stond in de mail. We staan op de reservelijst, wat zo vaag is als wat. Hoe lang is die lijst, op welke plek staan we, hoe laag? Krijgen Weespers voorrang? We leggen ons erbij neer dat dit niet gaat lukken.
We gingen naar Huis Marseille en waren niet erg onder de indruk van Charlotte Dumas en de paarden die ze fotografeerde. Zeldzaam saai, steriel. Huis Marseille heeft werk van haar gekocht en dan ben je het aan jezelf verplicht zo’n fotografe groot te maken.
Intussen hebben we vier van zes terrasdeuren geschuurd, klaar voor een hoognodige lik verf. De tandarts zei bij mijn halfjaarlijkse controle dat alles in orde was en dat ze het niet van mij moest hebben om op vakantie te kunnen. En ach, je praat wat, je lacht wat en intussen is er nog steeds oorlog in Oekraïne.