Mensen met verward gedrag zijn geregeld in het nieuws, omdat de vraag hoe we die mensen kunnen helpen onbeantwoord blijft. Recent nog kwam het idee voor een landelijk meldnummer, maar wie er achter de telefoon zit, werd niet bekend. Vaak is het nog de politie die de ‘verwarden’ opvangt, maar het is een taak van de gemeente, van de zorginstellingen. En daar staat nog niemand op. Misschien omdat het om geld gaat of is het nog niet duidelijk wat het probleem precies is. Want definieer het maar: verwardheid. En wanneer leidt dat dan tot overlast?
In 2006 kwam flarfdichter Katie Degentesh met de bundel The Anger Scale, waarvan alle teksten (theorie en testresultaten) uit een persoonlijkheidstest komen die psychiaters rond 1930 gebruikten om geestesziekten vast te stellen: the Minnesota Multiphasic Personality Inventor. Ik vind het flarf-genre bij uitstek geschikt om een thema als geestesgesteldheid te verwoorden, zoals Degentesh in het volgende gedicht doet: I Do Not Tire Quickly
I Do Not Tire Quickly
Even if your heart is messy, I will clean it up.
I have no sense of touch, I do not hear the events around me
and haven’t even had a fever for many years.
Since I started using I find I can be much more precise
I take medicine to fix problems caused by my
burning up energy foolishly as I did when I was trying
to arrange life to suit myself
As soon as the light comes in, I go to play tennis.
Talking listlessly into my hand
I am able to inhale much more deeply
to work longer and fill more baskets
I now go for long walks with my dog.
No hurt or fear penetrates my heart.
My elbow is better now too,
and my neck and my numb thumb
belong to disgraced executives of Enron
They try to turn a wartime walkie
into the beginning of scientific Islamic research
They get angry, flustered, desperate
and even consumed over other humans.
and even though I haven’t won a game yet (!!!)
the breath of life is vivid and arresting
I like to think in hours instead of days
when I eat, when I rest from a day’s work, later in my bed, and so on.
Bertolt Brecht must not be seen
hoping and un-hoping among so many crickets
armed with slingshots and cap guns,
his secrets kept safe in snow forts
He is the main reason I watch this schlock.
The muscles in my arms are starting to show
Then the sun comes out to admire its shapes
Each cut is a treasure.
I live among them and they breathe forth fire
and dogma-spewing Dynasty toadies
I no longer have restless leg
The unusual still pursues me
Unfortunately, tennis has become a rarity
Or I would be the first to join the Communist party
When the battles of the mountains are behind us.
Ik heb geprobeerd het te vertalen naar dit:
Ik word niet snel moe
Zelfs als je hart een rommeltje is, zal ik het opruimen.
Ik kan niets voelen, hoor niet wat er om me heen gebeurt
en ik heb jarenlang geen koorts gehad.
Sinds ik gebruik kan ik veel preciezer zijn
Ik gebruik medicatie om problemen op te lossen
die ik veroorzaak door als een waanzinnige energie te verbranden
in een poging om een leven te maken dat bij me past.
Zodra het licht binnenvalt, ga ik tennissen.
Door onverschillig in mijn hand te praten
kan ik al veel dieper inademen
langer werken en meer mandjes vullen.
Ik maak lange wandelingen met mijn hond.
Pijn of angst kan mijn hart niet binnendringen.
Mijn elleboog voelt nu ook beter,
en mijn nek en mijn duim
behoren toe aan managers van Enron die moesten terugtreden
Ze proberen om een oorlogszombie te worden
Terwijl de islamitische wetenschap net begint.
Dan worden ze boos, wanhopig, raken ze verward
en consumeren ze zelfs andere mensen.
Maar zelfs al won ik geen enkele wedstrijd (!!!)
de levenszucht is levendig en houdt je staande
Ik denk liever in uren dan in dagen
als ik eet, als ik uitrust van een werkdag, later in bed, et cetera.
Je wil Bertold Brecht niet zien
tussen hoop en geen hoop en zo veel krekels bewapend met
katapulten en klapperpistolen,
zijn geheimen worden bewaard in sneeuwforten
Hij de voornaamste reden dat ik deze rotzooi bekijk.
Mijn armspieren worden groter
En dan komt de zon op om zijn vormen te bewonderen
Ik koester elke snee.
Ik leef met ze terwijl ze vuur ademen
en dogma-spuwende Dynasty meelopers
Ik heb niet langer last van vermoeide benen
Het ongebruikelijke achtervolgt me nog steeds
Jammer genoeg is tennis een zeldzaamheid geworden
Of zou ik de eerste zijn die lid word van de Communistische Partij
Wanneer de gevechten achter de bergen voorbij zijn.
Mark van der Schaaf 