‘Pas op als het woord lente van stal wordt gehaald om een politieke ontwikkeling te duiden’, schreef Olaf Tempelman in de Volkskrant. De Praagse en Arabische waren een kort leven beschoren. En ook de nieuw ontloken Noord-Koreaanse lente leidt niet naar de zomer. Waar in de eerste twee lentes het volk aan zet was, is dat in Noord-Korea zeker niet het geval. Elke versoepeling van het regime is geregisseerd, zeggen deskundigen. Het interview in de NRC door Toef Jaeger met de naar Zuid-Korea gevluchte Noord-Koreaan Jang Jin-sung toont een regime dat nog lang niet de lente in de kop heeft.
De Leider laat zijn oog vallen op een zangeres aan het hof. Ze heeft een vriendje, maar raakt in de ban van de Leider die haar in zijn bed wil. Als ze meer te weten komt over de Leider en de willekeur van het regime ontdekt, wordt de illusie geleidelijk verstoord. Wanneer ze ook nog eens hoort wat er met haar vriend is gebeurd, doet ze een zelfmoordpoging. Ze raakt in een coma. Kim Jong-il is woedend: een bijvrouw van hem pleegt geen zelfmoord. Hij eist dat ze uit haar coma wordt gehaald, om haar alsnog te executeren. De poging mislukt, waarop Kim Jong-il het meisje in comateuze toestand aan een paal laat binden om haar te executeren in het bijzijn van haar familie.
Jang deed ooit mee aan een poëziewedstrijd voor de vijftigste verjaardag van de grote leider Kim Jong-il. Niet alleen werd zijn epische gedicht een succes, hij werd een soort hofdichter. Inmiddels is Jang gevlucht en is hij een staatsvijand van zijn geboorteland. Over vrijheid doet hij ook een boekje open.
Een comité keek ernaar (een gedicht) en zette er stempels op bij de gedeelten die goedgekeurd waren, bij andere stukken stond waar het gedicht aangepast moest worden. Zodra je het gedicht had ingeleverd, was het niet meer van jou, maar van een commissie die ervoor zorgde dat de juiste woorden werden gebruikt en het zuiver paste in de Juche-leer. Als het klaar was, ging het gedicht naar Kim Jong-il en hoorde je er nooit meer iets over.’
Het leverde gedichten op zoals [het fragment] hieronder. De titel intrigeert me.
Lente in de loop van het geweer van mijn Generaal
Dus dit is het Geweer
Dat in de handen van een inferieur mens
Slechts kan moorden,
Maar dat vastgehouden door een groot man
Alles en iedereen aankan. […]
Generaal Kim Chŏngil
En alleen de Generaal
Is Heer van het Geweer,
Heer van de Gerechtigheid,
Heer van de Vrede,
Heer van de Hereniging,
O! De ware Leider van het Koreaanse volk!
Mark van der Schaaf 