Mevrouw Pelosi, de Democratische voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, wil een stemming over de ‘xenofobe’ tweets van Donald Trump. De president twitterde onlangs dat sommige politici moeten terugkeren naar hun land van herkomst. Hoewel hij niet zei om wie het ging, doelde hij op vier progressieve congresvrouwen met een andere huidskleur. Trump zegt nu dat die tweets niet racistisch waren en haalde fel uit, met onder meer tweets als:

The Democrat Congresswomen have been spewing some of the most vile, hateful, and disgusting things ever said by a politician in the House or Senate, & yet they get a free pass and a big embrace from the Democrat Party. Horrible anti-Israel, anti-USA, pro-terrorist & public…..

Our Country is Free, Beautiful and Very Successful. If you hate our Country, or if you are not happy here, you can leave!

In al die niet-presidentiële zinnen schuilt poëzie, vond Robert Sears, die er een boek van maakte: the beautiful poetry of Donald Trump. Sears spitte door presidentiële tweets, boodschappen en speeches en herschikte de gevonden zinnen tot gedichten, die ‘de gevoelige kant’ van de Amerikaanse president tonen. Elke zin kreeg een voetnoot waar en wanneer de president de zin had gebruikt.

I’m really rich
I’m very proud of my new crystal collection
I have a Gucci store that’s worth more than Romney
I order thousands of televisions a year
Six people do nothing but sort my mail
Sorry haters and losers!
He who has the gold makes the rules

en

Hot little girl in highschool
I’m a very compassionate person (With a very high IQ)
Just think, in a couple of years, I’ll be dating you
It must be a pretty picture, you dropping to your knees
Come here, I’ll show you how life works. Please.

Gisteren woonde ik een sessie voor een boodschappenhuis bij, een instrument voor communicatieadviseurs om complexe materie toegankelijk te maken en dat samenkomt in een kernboodschap, wat een aantrekkelijke en herkenbare drager moet zijn van de communicatiestrategie. De sessie verliep stroef. Het waarom en wat en hoe kwamen niet boven tafel, of de context. Achteraf dacht ik: logisch. We spraken over informatie en niet over communicatie. En ik twijfelde opnieuw of je redacteuren moet betrekken bij dit soort sessies. In het samenspel van adviseurs en betrokkenen vallen de kritische noten van de stukjesschrijver meestal uit de toon. Tegelijk: die houding kan ook helpen.

Zondag kochten we een salontafelset die vandaag al in de gang stond. Misschien iets te snel. Nu moeten we als de wiedeweerga de oude salontafel (uit de jaren 60) verkopen. Ik wacht nog even met een tweet sturen.