Toch Weesp

Het was zomaar een etentje met de familie, op uitnodiging van schoonzus Monique die uit Flachau was gekomen. We gingen in Bussum naar restaurant Bregje, waarvan er meerdere blijken te zijn. Er hingen zwart-witfoto’s aan de muur, waarvan Luca Deutinger en ik al vroeg vermoedden dat dat Bregjes waren. Of ex-serveersters. Het werd allemaal reuze gezellig. We waren omringd door blonde Bregjes, zoals onze serveerster blond was, met een knotje. De jongeman die ons ook bediende, liep over van enthousiasme voor zijn vak. Of het gesmaakt had, vroeg hij, en ik zei prima, wat hij waanzinnig vond. En mijn bestelling cola eerder was super. Grappig: bij het afrekenen mompelde hij iets van tien menuutjes, wat mijn schoonzus begreep als tien minuutjes, wat ze niet kon plaatsen zodat de jongen wat narrig werd.

Tijdens het eten hadden we het voorzichtig over politiek. Er was gestemd, er was niet gestemd en Sigrid Kaag kon geen goed doen. “Vreselijk mens. Zo stijf.” En ik vond dat sterk overdreven, alsof alle politici een joviale Rutte moeten zijn.

Intussen spraken Roos en ik – verrassing – over de inschrijving voor nieuwbouw in Weesp. De deadline is overmorgen dus we staan laag op de lijst. Vrijdag horen we of het lukt, maar het lijkt me stug dat we in aanmerking komen. Maar Weesp is plots een optie, waar we die nooit hadden. Grappig: we zouden Amsterdam niet verlaten. Vanaf 24 maart is Weesp het zevende stadsdeel van de hoofdstad.

Ik verwacht snel een melding van WordPress dat ik goed bezig ben, met drie blogs achter elkaar. Mijn leven is spannend.

Toen Sigrid Kaag zich kandidaat stelde als lijsttrekker voor D66 en opperde dat ze ook premier wil worden, werd direct gezegd dat deze ex-diplomaat nog moet wennen aan Nederland, dat ze de finesses van de Nederlandse politiek niet zou begrijpen. Waarna ik me afvroeg of ze dat ook van een man zouden zeggen die diplomaat was en premier wil worden.

Ik juich het toe: een vrouw op de hoogste politieke plek. We lopen archaïsch achter op Europa waar tot eind 2019 zestien landen een politica aan het hoofd van de regering hadden staan. Ik denk ook dat Rutte, die al sinds oktober 2010 premier is, Europa in wil en niet nog eens vier jaar wil polderen.

Vandaag stapte ook CDA’ er Mona Keijzer naar voren, zonder overigens te zeggen dat ze premier wil zijn. Hoewel ik Kaag hoger acht, zou het grappig zijn om Keijzer premier te laten zijn, enkel om de constructie minister-president-keizer.

Op de Albert Cuypmarkt kreeg ik een meeuwenflats op mijn grote teen (ik droeg slippers). Een wiskundige berekende dat je gemiddeld één keer in de tien jaar geraakt wordt door vogelpoep. Om de scorekansen van vogels te verlagen, toog ik naar een ijzerhandel waar ik een hoefijzer kocht en die over mijn linkerschouder gooide, een wens uitsprekend en doorlopend zonder om te kijken. Ik laat niets meer aan het toeval over.