Levenslist

Het blog van Ton van ’t Hof is verplichte kost voor me geworden. Los van dat ik hem als vriend beschouw, ken ik geen andere bloggers die zo openhartig schrijven over dit complexe, maar ook vaak zo simpele bestaan, waarbij hij zich niet altijd au serieux neemt. Mooie eigenschap: zelfspot, of tenminste zelftwijfel.

Roos kreeg voor haar verjaardag het boek Ikigai, wat ik nog in zijn geheel wil lezen. Het zegt dat we iets kunnen leren van de Japanners op het eiland Okinawa, die gemiddeld genomen gezond oud worden, heel oud. De essentie lijkt zich toe te schrijven naar dit motto: matig jezelf, houd het leven op tachtig procent. Het boek lijkt ook te propageren dat het prima is om honderd jaar oud te worden. Een leeftijd die ik wel met voorwaarden omkleed, want mits altijd met Roos, mits beiden gezond, mits we een beetje rondkomen (hoewel geld niet zaligmakend is).

Ik las bij NRC ook over het Finse fenomeen drankhangen, wat ingeleid werd als:

In je joggingbroek op de bank de ene na de andere fles bier aan je mond zetten, met een flinke variatie knabbels in de buurt. Het is waarschijnlijk niet het soort ontspanning waar je trots op bent, maar daar kan verandering in komen. ‘Drankhangen’ wordt dit najaar populair.

Het artikel spreekt over excessen, de roes net tegen dronkenschap aanzetten en dat past ons niet. Roos en ik hebben wel een gezonde lethargie: we kunnen als geen ander de boel de boel laten. Vroeger noemden we dat zen, nu dus Ikigai. Verplichtingen dienen zich sowieso wel aan, dus waarom najagen?

Vandaag geen bodycombat gedaan. Het gezeul vrijdag met de tegels is dusdanig in het lijf geslagen dat meer inspanning te veel zou zijn. Wel gefietst naar Ouderkerk aan de Amstel en een rommelmarkt op het Museumplein bezocht.