Ik vind Utrechts het lelijkste dialect in Nederland. Twee wat volkse jongedames in de tram naar Utrecht CS spraken hardop over kwaaltjes, de kinderen en wat die trut van een…. allemaal uitspookte. Ergens las ik hoe je Uteregs moet praten en de dames hielden zich er bewonderingswaardig goed aan.

• Verplaats de ‘t’: ‘Ik ga naar Utrecht’ wordt ‘Ik gaot naor Utereg’
• Maak de ‘a’ lang: ‘Grandioos’ wordt ‘Graandioos’
• En maak de ‘aa’ kort: ‘Aan’ wordt ‘An’
• Plak een ‘i’ achter een ‘ee’, ‘oe’ of ‘ao’: ‘Een sla’ wordt ‘Eean slaoi’
• Verkleinwoordjes eindigen op ‘ie’: jochie, meissie, flessie, stadsie.

In diezelfde tram zat ook een ‘bijzondere jongen’, die van water uit een flesje drinken een kunst maakte. Op een gegeven moment dacht ie dat hij niet zo lekker rook, want hij pakte een Ax deospray en sprayde zichzelf – zoals je ziet op tv – van top tot teen onder, met grote armgebaren. Niet onder het shirt, maar erop en vrij lang in het kruis.

Ik moest in Utrecht zijn voor vergaderingen over websites. Bij de eerste sessie bleek hoe belangrijk eigenaarschap is, dat mensen weliswaar goede dingen maken en testen met gebruikers, maar dat ze nauwelijks rekening houden met de beslissers. Scrum agile werd gezegd, elke twee weken iets opleveren en weer door. Na afloop zei een collega dat ie de opdracht begreep, waarna ik hem vroeg die dan samen te vatten, wat niet goed lukte. Ik was fel, teleurgesteld en had genoeg van aannames en beloftes.

De tweede vergadering was anders. Daar werd de opdracht tot herziening van een site contentieus en met open vizier aangepakt.

Waar ik mee bezig ben, is bio-geïnspireerd, want de natuur zit zo mooi in elkaar. Vooral als het gaat om oestrogeendominantie en de dunne wand die je met de buren deelt. Sommigen vinden dat dit verfrissend werkt. Mijn Duitse redacteur gaf me het mooiste compliment: Ik denk dat jij meer van koeien weet dan ik.