Gelukkig heb ik nog een geestelijk leven, zei ik tegen Roos, doelend op de gedichtenreeks waaraan ik werk. Voor de rest is het sport en eetdiscipline wat de klok slaat. Vandaag les zestien. Ik moest zin maken, zei ik tegen mijn personal trainer, wat niet handig was, want hij had een paar oefeningen waar ik wel adrenaline van zou krijgen, maar waar ik vooral bekaf van werd. Toch gaat het telkens beter.

Via Messenger constateerden Gert, Ton en Nanne dat we niet tot de vaste kliek horen, nadat Ton werk voor een literair blad geweigerd werd, waarschijnlijk ongelezen. Er is een genre dichters dat ongegeneerd van subsidie leeft, prijzen verdeelt en de toegang tot poëziemagazines voor minor poets ontzegt. In de poëziewereld doet de naam ertoe, niet het werk. Misschien moet ik eens een alias gebruiken.